Een veiligheidsschoen is speciaal vervaardigd schoeisel dat gedragen wordt ter bescherming van de voeten. Veiligheidsschoenen zijn voorzien van verharde (staal of kunststof) neuzen entussenzool (optioneel) om zo de voet te beschermen tegen beschadiging. Veiligheidsschoenen zijn er in vele uitvoeringen, al naargelang de eisen die er aan gesteld worden. Er zijn ook veiligheidsschoenen die eruitzien als gewone schoenen. Deze combineren eigenschappen zoals een beschermende neus en (tussen)zool met het uiterlijk van een gewone schoen.

Afhankelijk van het soort werk en het gevaar dat dit oplevert moet het type veiligheidsschoen bepaald worden. Hiervoor zijn verschillende normen opgesteld. De normen geven onder andere aan hoeveel druk de schoen moet kunnen verduren. Verder zijn er nog normen voor het al dan niet hebben van een gesloten hak, kou- en hittebestendigheid, antistatische bescherming en waterdichtheid.

In Europa wordt de EN ISO 20345:2011 (CE EN-345) norm gebruikt voor veiligheidsschoenen. Die classificeert 6 niveaus van bescherming: Alle klassen zijn voorzien van een verharde neus die 200J kinetische energie moet kunnen opvangen, waarbij de hoogte die overblijft in de schoen ten minste 14 mm moet zijn.